Αγιάσος Μυτιλήνης...

...γνωρίστε την, είναι μια πρόκληση 

Σαν επισκέπτες της Λέσβου δεν θα παραλείψετε να επισκεφθείτε την Αγιάσο. Το «ορεινό» νησιώτικο χωριό με την ξεχωριστή καταπράσινη φύση και τους «αψείς» ορεσίβιους κατοίκους του, που διακρίνονται για την οξύνοια, την εργατικότητα και την έντονη πνευματικότητα, μα και για το μόνιμα καλοπροαίρετο περιπαιχτικό τους ύφος. 

Δρόμοι στενοί, γραφικοί, ανηφορικοί και κατηφορικοί, σας γυρίζουν πραγματικά σε μια άλλη εποχή. Θρησκευτικό και πνευματικό κέντρο, πηγή χειροποίητων σκαλιστών και αγγειοπλαστικής μπορεί να ικανοποιήσει πολλές από τις προσδοκίες σας, ιδιαίτερα αν αυτές έχουν σχέση με το θρησκευτικό ή το καλλιτεχνικό στοιχείο (θέατρο, χορός, μουσική) ή με τη λατρεία της φύσης, εν γένει με τη παράδοση. 

«Δασκαλομάνα» λέγεται από πολλούς και είναι αλήθεια, γιατί ένας μεγάλος αριθμός εκπαιδευτικών προέρχονται από αυτήν. 

Άνθρωποι, με μικρή ή μεγάλη μόρφωση, απέκτησαν τα ιδιαίτερα εκείνα χαρακτηριστικά του «εσωτερικά» μορφωμένου ανθρώπου είτε μέσα από την Εκκλησία είτε μέσα από το Αναγνωστήριο, με αποτέλεσμα να εκπέμπουν φως και να γίνονται μεταγωγοί ψυχικής καλλιέργειας σε όλους με όσους συναναστρέφονται.

Μεσόγεια γραφική κωμόπολη η Αγιάσος, με ανατολίτικο και νησιώτικο χαρακτήρα, χτισμένη αμφιθεατρικά στις ρίζες του βουνού Όλυμπος, που είναι και το ψηλότερο του νησιού, έχει ως κόσμημά της την εκκλησία της Παναγίας στο κέντρο της αγοράς. Σύμφωνα με την παράδοση, η Αγιάσος δημιουργήθηκε μετά από θαύμα της Παναγίας, που το εικόνισμά της είχε φέρει ο μοναχός Αγάθωνας και έχτισε την εκκλησία-μοναστηριακό συγκρότημα της Παναγίας της Σιών το 1170. 

 

Ίσως κάποιες στιγμές να ανταμώσετε αυτό που στα 1930 είχε γράψει ο Κώστας Ουράνης: «…στην Αγιάσο είναι ότι και στο Άγιο Όρος. Η ζωή μοιάζει να κινείται με μια αφάνταστη επιβράδυνση, να είναι αιώνες ολόκληρους πίσω από την εποχή μας. Όλα εκεί είναι απλά, ήσυχα, πατριαρχικά, όπως στους καιρούς που η μηχανή δεν είχε ακόμα εμφανισθεί…» 

Ευτυχία Σαμψών